Wir sind an unserem Ziel in Uyuni anzukommen - auch ohne (oder gerade deswegen?) eine Tour von unserem Hostel in La Paz aus zu buchen. Hätten wir das gleich versucht, hätten wir Karneval vielleicht nicht komplett in La Paz verbracht. Naja…

Der Ort, der uns hier erwartet ist mehr als touristisch, denn jeder, der hier mit dem Bus oder dem Expresso del Sur ankommt, möchte den sagenumwobenen Salar de Uyuni besuchen. Für die Zwischenzeit gibt es zahlreiche Hostels und für das Vorhaben direkt ca. 80 verschiedene Touranbieter, die die Touristen in Jeeps zum Ort des Geschehens bringen. Am Abend vor der Tour kann man noch eine Pizza essen (denn es scheint in diesem Ort nichts anderes zu geben) bevor es dann morgens zwischen 10 – 11 Uhr in Jeepkarawanen in Richtung Wüste los geht.

Die Zugfahrt von Oruro nach Uyuni im Expresso del Sur ist hier in Boliven so etwas wie ein mini Orient Express und in der empfehlenswerten „Ejecutive Class“ stets ausgebucht. Dem entsprechend ist es ratsam einige Tage früher Tickets am Schalter zu besorgen. Es gibt sogar einen Restaurant-Waggon, der nach der Besucherfrequenz zu urteilen entweder Essen für lau oder Sterneköche zu bieten hat. ความสนใจ, niemals Sitz 1 และ 2 in der Ejecutive Class nehmen. Sie liegen genau vor der Tür zum Speisewagen, so das nicht dreißig Sekunden vergehen werden ohne das Menschen lautstark an einem vorbei krakelen und die Türen entweder klappernd offen lassen oder mit einem Scheppern zuschlagen. Es fällt somit schwer das zu tun, was man tun sollte: Zurück lehnen und die Fahrt genießen. Kaum zu glauben aber diese Ebenen so weit das Auge reicht liegen auf etwa 3700m Höhe. In der Regenzeit häufig unter Wasser, im Sommer trockene Pampa. Ein sensationelles Panorama!

Ja ist es denn zu fassen? Heute stehen wir tatsächlich in La Paz am Busbahnhof und es sieht so aus, als würden die Busse wieder nach Oruro fahren…

Wir haben für 30 Bolivianos  (7US$) 2 Tickets in das 3 Stunden entfernte Oruro ergattert und sitzen pünktlich  um 10 Uhr im Bus, der uns um 10:30 Uhr von La Paz wegbringen soll… ที่ 10:50 Uhr allerdings teilt man uns mit, dass der Bus nicht fahren wird, da der Fahrer nach einer Nachtfahrt seine 4 stuendige Pause einhalten muss. Ich glaube man kann sich vorstellen wie schnell wir daraufhin die Flucht ergriffen haben! Auf noch einen schlafenden Busfahrer hatten wir absolut keine Lust mehr! Dass die anderen Passagiere sich auf’s Uebelste beschwert haben - ist uns echt ein Raetsel… Uns jedenfalls war das Ueberleben der Fahrt wichtiger, als den Fahrplan einzuhalten.

Für uns hiess das jedenfalls ein neues Ticket einer anderen Gesellschaft kaufen (jetzt war der  Preis schon doppelt so hoch), noch ein bisschen warten, uns davon überzeugen, dass der neue Busfahrer ausgeschlafen ist und nach einer entspannten Fahrt endlich in Oruro anzukommen.

Oruro ist ein nettes Städtchen, was zum Karneval normalerweise aus allen Nähten platzt. Wir haben uns quasi die “Nachwehen” dort angesehen…  Ansonsten gibt es einen riesigen Markt auf dem man sich Stunden um Stunden aufhalten kann. Dort Mittag zu essen ist ein echtes Erlebnis und ein echter Gaumenschmaus noch dazu. Aji de Cordero (Lamm mit Knoblauch), Falso Carnejo (falscher Hase) wie andere Gerichte kommen sie frisch von den umliegenden Metzgerständen. Die Beilagen (Salsa, Enselada, Fidelios,  Papas, usw.) werden mit der Hand aus den riesigen Kochtöpfen geholt. Das man bei der selben Marktdame (หรือ. Hand der Dame) auch bezahlt, ist vielleicht nicht das hygienischste ABER das Essen ist trotzdem sehr vorzüglich! Danach gibt es noch einen frischen Jugo de Platano con leche, verbunden mit einem kleinen Plausch mit der Verkäuferin - echt entspannt…

Für den Nachmittag werden noch ein paar frische Nüsse, Pancitos, Tomaten und Käse (selbes Procedere wie beim Almuerzo)  gekauft, um dann noch im Park ein paar alten Bolivianerinnen in Tracht beim geniessen Ihrer neongrünen Gelatine mit Sahne und Ihren Männern beim Schlafen unter den Büschen zuzusehen…

Aber eigentlich sind wir hier, um den Zug nach Uyuni zu nehmen - das Tor in die Salzwueste – und das Ticket ist bereits gekauft…

แต่เป็นเพราะเราชอบที่จะได้เริ่มต้น. ทันทีที่ถึงในลาปาซหลังจากที่คิดว่าบางของเราเรามีการจองการเดินทางเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในโบลิเวียลุ่มน้ำอเมซอน, ที่ป่าหลักของท้องถิ่นและชมทุ่งหญ้ากับสัตว์ป่าที่ไม่ธรรมดาของคุณเพื่อ. เนื่องจากเรายังคงไม่ได้อยู่กับระยะยาว, การเดินทาง Andes รถบัสสามารถข้ามอนุกูล, เราได้เลือกเส้นทางโดยเครื่องบินที่จะนำกลับ.

อย่างเคร่งครัดพูดมีน้อย Fairchild. ตั้งแต่สนามบินใน Rurrenambaque ป่ามีเพียงรันเวย์สกปรก, เที่ยวบินที่จะขึ้นอยู่อย่างมากในสภาพอากาศปัจจุบัน. และที่สิ่งที่เราได้ 2 ยกเลิกวัน -- ฤดูฝน!

วันแรกที่เราพบตัวเองหลังจากที่เวลาที่รอคอยบางอย่างในเครื่องบินใบพัดขนาดเล็กในวิธีการที่รันเวย์… จนนักบินก็โบกในที่จอดรถของอ่าวได้กลับมาและบอกกับเราว่า, ที่เชื่อมโยงไปถึงจะไม่เป็นเพราะฝนตกหนักที่เป็นไปได้ที่ปลายทาง. เราควรจะถามอีกในพื้นที่ที่รอคอยของสนามบินจะใช้สถานที่, ที่คุณจะแจ้งให้เราทราบ, ถ้ามันไปใน. ไม่มีเร็วกว่ากล่าวกระทำ, ที่เรามีประสบการณ์มากขึ้นสำหรับชั่วโมงการรอคอย, ที่ทุกเที่ยวบินถูกยกเลิกในวันนั้น. นี้หมายความว่าเราจองใหม่เที่ยวบินของเราและรับกระเป๋าเดินทางของเราอีกครั้ง. ในระหว่างการโทรที่สนามบินเช้าวันถัดไปที่เราเรียนรู้ของเรา, ที่เที่ยวบินล่าช้าตามชั่วโมง แต่อาจจะไป. นี้เพื่อให้อีกครั้งพร้อมกับกระเป๋าเดินทางที่อยู่ในรถบัสและสนามบิน. เมื่อมีแล้วในอากาศ 2 ได้รับการผลักดันให้กลับอีกหลายชั่วโมงจนในที่สุดเราก็พบว่า, ที่ถูกยกเลิกเที่ยวบินทั้งหมดอีกครั้งสำหรับวันที่.

เราได้ตัดสินใจในภายหลังไม่ได้ 2 สัปดาห์ที่ผ่านมาหวังสำหรับเที่ยวบิน, แต่ลุ่มน้ำอเมซอนในช่วงฤดู​​ฝนที่จะลบทั้งหมดของรายการท่องเที่ยวของเรา. ที่นี่เราได้ประหลาดใจจริงๆ, สายการบินที่ Amazon ได้ทำให้เราไม่มีปัญหากับการชดใช้เงินค่าใช้จ่ายของเราสำหรับตั๋วเที่ยวบินที่. AB กระท่อม, ไม่ได้ค่าธรรมเนียมการจัดการที่ได้รับการคำนวณโดยเราและภายใน 20 นาทีได้กินสิ่งที่.

กลับไปที่หอพักแล้วเราได้เรียนรู้ แต่, อีกทางเลือกหนึ่งที่จัดทัวร์ของเราจะไม่ทำงานในทะเลทรายเกลือ Salar Uyuni, เพราะรถบัสที่สมบูรณ์, สัปดาห์ถัดไปจะไม่ไปกับสภาพอากาศ…. และจะได้รับที่ดียิ่งขึ้น: คาร์นิวัลอยู่ที่นี่ต่อไปเพราะการเดินทางของสัปดาห์ที่มีการปิดทั้งหมด!

ตอนนี้เรานั่งอยู่ที่นี่ในลาปาซตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นกว่าสัปดาห์และมาอยู่ไม่เพียงเพราะจากงานรื่นเริงและมีฝนตกในพื้นที่โดยรอบ. หลังจากที่เถ้าพุธ, เราก็จะพยายามให้เราด้วยตัวคุณเองโดยรถไฟเมื่อ Oruro วิธีการ Uyuni เพื่อปู.
โง่จริง, เรารู้ว่าฤดูฝน, แต่ที่จะมีโอกาสได้ผลที่เราไม่คิดว่า.

Läuft man entlang der Märkte von La Paz, merkt man gar nicht wirklich, dass man Peru eigentlich schon verlassen hat und sich bereits in Bolivien befindet. Sowohl die Handwerkskunst, die Waren des täglichen Gebrauchs als auch die Kleidung der Einheimischen ähneln sich hier sehr. Alles ist wunderbar bunt und eine Augenweide zum Fotografieren. Anstrengend hier zu laufen ist es allerdings schon, denn die Marktstrassen führen den Berg steil rauf und runter – aber dafür wird man wiederum mit traumhaften Ausblicken auf die Stadt belohnt.
Ganz interessant ist in La Paz übrigens der “Hexenmarkt”. Ein esoterischer Markt, auf dem Medizinfrauen und -männer ihre Kräuter, Talismänner, ศาล. allerdings auch getrockenete Babylamas verkaufen – halt alles was Pacha Mama (Mutter Erde) so an Hilfreichem zu bieten hat…